Δευτέρα, Νοεμβρίου 29, 2010

truth

Σε είδα να χωράς σε ένα κουτί και το ρώταγα που είσαι. Το κουτί δεν μίλησε. Κι ότι έμεινε από σένα είναι τα εξαρτήματα της μηχανής που είμαστε, τα μέρη δεν συνιστούν το όλον, το όλον είναι κάτι άλλο, που δεν υπάρχει πια παρά μόνο σε φωτογραφίες και αναμνήσεις, αυτή την περίεργη χημική διεργασία του εγκεφάλου που αναπλάθει παρελθόντα.


Είμασταν, λέει, και οι δύο άνθρωποι, ο ένας ίσως περισσότερο από τον άλλον. Κι ενώ ο νοτιάς αυτός σίγουρα θα γεννήσει τέρατα αν συνεχίσει, επινοούμε αλφάβητο από τα χιόνια της τηλεόρασης, το κομμένο σήμα και τις κουτσές σκέψεις. Εκεί μέσα μπορεί να τυφλώθηκες πια, έτσι κι αλλιώς πάντα έβλεπες μόνο τον εαυτό σου.
eXTReMe Tracker